واکنش همیشگی رسانه های ضد انقلاب و ذهن های بیمار دنباله روی شان به حمایت سراسری مردم از نظام و رهبری در راهپیمایی های ۲۲ بهمن:
۱. نظامی ها بودند، نه مردم
۲. کارمندان بودند، بالاجبار
۳. از شهرستان ها بودند، با اتوبوس
۴. آمدند اما، برای ساندیس
۵. ما بیشتریم، اگر مجوز حضور دهند
۶. آمدند، برای اعتراض
۷. آمدند، کم بودند
۸. تصاویر آرشیوی است
۹. خبر مهمتر، یک کنسرت لغو شد
۱۰. سکوت سانسور بایکوت
رسانه رژیم سلطنتی انگلیس اینگونه هوای دولت دست نشانده خود را دارد: «حمله فردی با سلاح سرد به نهاد ریاست جمهوری».
تصور تیتر بی بی سی برای همین اتفاق در دولت قبل و یا اتفاقی مشابه در زمان کنونی و در خصوص یکی از نهادهای زیرنظر رهبری دشوار نیست: «شلیک مأموران سپاه پاسداران به جوان معترض ایرانی».
لازم به ذکر است انگلستان سابقا نیز مدارک صوری ارشد و دکتری را از مجرای دانشگاه کلودونیان گلاسکو به حسن روحانی، در زمان تصدی دبیری شورای عالی امنیت ملی وی اعطا کرده بود.
حب و بغض های رکن رسانه ای MI6 نسبت به دولت و قوه قضائیه در یک نما
در همکاری و پاسکاری رسانه های ضد انقلاب با یکدیگر، آمدنیوز (مرتبط با موساد و وابسته به یکی از مقامات ارشد اجرایی کشور) اخبار کانال مملکته (متعلق به BBC) را بدون ذکر منبع و بدون اعتراض رسانه اخیر استفاده می کند، و در عین حال نیز در انتقادی تصنعی، رسانه وابسته به سرویس اطلاعاتی همکار (MI6) را متهم به تسامح در برابر جمهوری اسلامی می نماید تا ضمن نشاندن بی بی سی در جایگاه «بی طرفی» عملا اخبار آن را برای مخاطبانی که اعتمادی به آمدنیوز ندارند معتبر جلوه دهد.
انقلاب دو فاز دارد، وجه سلبی و سرنگونی رژیم سلطنتی و مابعد انقلاب یعنی وجه ایجابی و برقراری جمهوری اسلامی.
وجه سلبی را امام و نیروهای ارزشی به خوبی و با سختی انجام دادند و در ۲۲ بهمن ۵۷ به ثمر رساندند؛ وجه ایجابی آن اما تازه از ۲۲ بهمن شروع شده و تا ابد ادامه خواهد داشت.
از این جهت، هم از لحاظ کمی و هم کیفی فاز سخت تر و طاقت فرسا تری است. وجه کمی را گفتم چون تا ابد ادامه دارد، اما چرا از بعد کیفی سخت تر است؟ چون دیگر به صرف نفی و حذف دیگران محقق نمی شود، همزمان باید تفکر و تمدن اسلامی را جامه ی عمل پوشاند، باید ساخت و با عوامل مخرب به مبارزه پرداخت.
مبارزه با فقر و فساد و تبعیض در این دوره البته سخت تر است، به دلایلی چون انشقاقی که بعد از فتح به وقوع می پیوندد، به دلیل ریا و نفاقی که مانع از رسوایی عناصر فاسد می شود. در آن دوره هدف مشخص بود، فقط همت لازم بود برای محقق شدن. در این دوره اما مفسدان سیاسی اقتصادی سوابق خود را سپر بلایشان می کنند و پشت نام و نشان شان مخفی می شوند. در این دوره هم سختی تشخیص را داریم و هم تحمل را. مفسدین این دوره برای خود حاشیه های امن درست کرده اند و ابزارهای متعددی برای مقابله با نظام و رهبری دارند. ابزارهایی چون اسرار گرو گرفته از نظام، حلقه ی متنفذان قدرت و ثروت، روشنفکران و توجیه گران معمم و مکلا و طیف هایی از مردم و هواداران جاهل که مهمترین نقش را در حفاظت از فسادی دارند که دودش ناخواسته چشم خودشان را هم کور کرده.
فساد فساد است و باید با آن مبارزه کرد. ریزش های انقلاب وجه اجتناب ناپذیر انقلاب هاست و ذره ای از قداست انقلاب ما نمی کاهد. ضرورت هر زیست و حیاتی چالش و مبارزه است، هر پیکری بی تردید گرفتار میکروب ها و انگل های محیط است.
فساد هایی که در جمهوری اسلامی از برخی دولت مردان سر می زند قابل توجیه نیست اصلا نباید هم توجیه کرد، باید مبارزه و رسوا کرد اما بدانیم مبارزه با چه کسی و چگونه. بدانیم مشکل از مظروف است، نه ظرف.
مبارزه یعنی تبیین اصول و آرمان ها و غربال افراد منطبق با این اصول. تا وقتی اصول اصول بماند امکان حذف ناپاکی ها هست، مشکل وقتی فاجعه می شود که اصول هم دچار تغییر شود، این آغاز انحطاط است و الا تا وقتی چارچوب و خط کش باشد، انحرافات قابل شناسایی است اما وای به بعد از آن.
الان نیروهای ارزشی و انقلابی در دوران بعد از انقلاب مظلومانه در حال مبارزه اند، دشمنان ملت مشغول چپاول اند آن وقت ما باید پاسخگوی اعمال آنها باشیم! اقشاری از مردم هم یخه ما را می گیرند! خودشان در انتخابات ها و غیره آب به آسیاب غارتگران می ریزند آن وقت نق اوضاع را به نیروهای انقلابی می زنند! به کسانی که عمرشان را صرف جهاد سازندگی و نظامی کرده اند.
می گوییم به ما چه؟ می گویند شما انقلاب کردید!
اصلا همین جمله، اول مصیبت است. این یعنی یک عده تنها به تماشاچی بودن اکتفا کرده اند و اصلاح امور را از دیگران توقع دارند!
شما انقلاب کردید یعنی چه؟! پس نقش شما چه می شود؟
ما انقلاب کردیم و می کنیم، اما مگر می شود با یک اکثریت تماشاچی و یک اقلیت منسجم منحرف نفوذی کارها را پیش برد؟
انقلاب هست، چون ضد انقلاب هست. انقلاب که تمامی ندارد. اینکه فکر کنیم انقلاب کردیم و تمام شد و رفت، یک خطای فاحش است. خروجی این تفکر انفعال و میدان دادن به عناصر نفوذی یا استحاله شده است. باید جنگید، باید از میراث امام محافظت کرد.
اگر تیر را می بینیم تیرانداز را هم ببینیم. نشود حکایت زمان حضرت علی(ع) که بزغاله های بچه های کوفی را اصحاب معاویه می دزدیدند، می گفتند علی دزدیده و با این خدعه کینه ها را به سمت حکومت علوی سرازیر می کردند.
زمان پیامبر را ببینید! پیامبر(ص) به علی(ع) فرمود من برای تنزیل می جنگم و تو برای تأویل خواهی جنگید. جنگ های زمان پیامبر سخت تر بود یا حضرت علی؟
زمان پیامبر دشمن مشخص بود اما زمان حضرت علی خواص هم در تشخیص حق و باطل درمانده بودند. پیامبری که مجموعا ۲۳ سال به تربیت جامعه پرداخت، دخترش اولین قربانی امت پیامبر بعد رحلت ایشان بود. تا پیامبر رحلت کرد، مظلومیت انقلابی های راستین هم شروع شد، شروع شده بود، علنی شد. کودتای سقیفه رخ داد. دستان علی(ع) را بستند. حضرت فاطمه پاره تن پیامبر را کتک زدند و شهید کردند!
حدیث داریم بعد از پیامبر همه جز سه یا چهار نفر مرتد شدند!
چرا؟ چون همه تماشاچی بودند! فکر می کردند انقلاب کردند و تمام، دیگر وظیفه ای ندارند!
انقلاب را باید محافظت کرد، امام فرمود نگذارید انقلاب دست نااهلان بیفتد، آیا ما عمل کردیم؟ چقدر در انتخاب ها و انتخابات ها معیار تعهد و تخصص را ملاک قرار دادیم؟ چه کسانی را بر مسند امور نشاندیم؟ اصلا رأی می دهیم؟ به چه کسی؟ با چه معیاری؟
اینها کف وظایف ماست، آیا به این حداقل عمل کرده ایم؟
(بخشی از عرایض اینجانب در یکی از محافل تهران)
در اولین فرصت ان شاء الله در خصوص ترفندهای مورد استفاده در شبکه های اجتماعی و شیوه های ضریب دادن به کمیت و کیفیت کنش های کاریکاتوری انقلاب و انقلاب کاریکاتوری، مطلب مبسوطی خواهم نوشت، اما تا زمان نگارش، این موارد را علی الحساب و مستند به مصداق پیش رو داشته باشید.
آنچه در فیلم اتفاق افتاده: ۴ زن که با هماهنگی دوربین و پشت به آن، تنها ۵ ثانیه روسری از سر می گشایند و دوباره سر می کنند و از معرکه خود ساخته می گریزند.
آنچه با عملیات روانی دشمن (عنصر روانی) و به واسطه شبکه های اجتماعی (عنصر نرم افزاری) و دستگاه های موبایل و رایانه (عنصر سخت افزاری) القا می گردد: تصویری پایدار (طول پایان ناپذیر عمل در قاب ثابت تصویر) همراه با تکثیر آن در تعداد موبایل های موجود (جایگزینی تعداد کنشگران یک موضوع با تعداد بینندگان یک کنش) و نهایتا استفاده از تعابیر تند و مهیجی چون «انقلاب» و «جنگ» (تیترها و هشتک ها)؛ که عموما نیز توسط جریان رسانه ای و سازماندهی شده بیگانه (اکانت های فیک و اسامی مستعار) تولید و منتشر می شود.
۲۲ بیرق و نمادی که می بایست روز ۲۲ بهمن در سرتاسر مسیر راهپیمایی به اهتزاز درآوریم:
🚩 مدرک دانشگاهی خود که شغلی ما به ازای آن نیست.
🚩 مدرک تقلبی ارشد و دکترای روحانی که مطلقا اعتباری به آن نیست.
🚩 سفره های خالی منازل.
🚩 فیش های نجومی مدیران و حقوق های عقب افتاده کارگران.
🚩 سند دریافت ملک نجومی چند ده میلیاردی توسط روحانی و جهانگیری به ثمن بخس.
🚩 قبض های چهارگانه آب، برق، گاز و تلفن و هزینه های اضافه و بی مبنایی که تحت عناوین مختلف هر ماه به مردم تحمیل می شود.
🚩 کتاب خاطرات روحانی که در آن اجباری کردن حجاب را ابتکار و افتخار خود می دانست.
🚩 لایحه بودجه ۹۵ با تخلف ۸۰ درصدی از آن.
🚩 گزارش دیوان محاسبات مبنی بر عدم واریز ۲۴ هزار میلیارد تومان از درآمدهای کشور به خزانه.
🚩 تصویر صفحه اول روزنامه های اصلاح طلب و دولتی، و تیتر یک هایی که ناظر به فتح الفتوح برجام و وعده های پوچ اقتصادی و انتخاباتی بود.
🚩 خمیردندان و مسواکی که به قیمت ۴۵۰ هزار تومان برای سفر نیم روزه روحانی به کرج فاکتور شد.
🚩 مشتی برف که هنوز از خیابان ها زدوده نشده.
🚩 مشتی خاک که ریه خوزستانی ها را پر کرده است.
🚩 آرم صندوق ذخیره فرهنگیان و اختلاس ۱۶ هزار میلیارد تومانی از آن.
🚩 تمثال مبارک حسین فریدون، مهدی جهانگیری و زنگنه.
🚩 دلاری که رکورد افزایش قیمت را شکست و ریالی که به کمترین میزان خود در تاریخ رسیده است.
🚩 مدالی نمادین که به همراه سکه های طلا تقدیم دری اصفهانی، جاسوس هسته ای شد.
🚩 ماله ای نمادین که از دستان عراقچی، دیگر قهرمان هسته ای لحظه ای جدا نمی شود.
🚩 پرچم کویت به یاد زانو زدن ظریف در برابر امیر آن دولت-شهر.
🚩 پرچم امارات به یاد تهدید ایران توسط رئیس پلیس دوبی.
🚩 پرچم عربستان به یاد لیست بلندبالای توهین و تهدید ایران، کشتار منا، تجاوز به نوجوان ایرانی و گسیل کردن تروریست های اجاره ای به کشور.
🚩 پرچم سازمان ملل که آمریکا حتی اجازه ورود سفیر ایران را به آن نداد.
از دل گفتگویی پیرامون حجاب با یکی از دوستان: «من مسئله حجاب رو بیش از اینکه اجتماعی بدونم، امنیتی می دونم. دو جین کد و استدلال مبتنی بر اطلاعات آشکار و نهان هم دارم براش.
نمونه بارز و اخیرش: چند نفر همین دیروز در آستانه دهه فجر و ایام فاطمیه به صورت اتفاقی(!) به یک شکل خاص کشف حجاب میکنن تا ضمن تابو شکتی از حجاب و اقتدار زدایی از نظام، جبهه جدیدی پیش روی جمهوری اسلامی باز کنن.
همونطور که نوشتم، منکر اجتماعی بودن مسئله حجاب نیستم، اما رد مسائل امنیتی رو درش پررنگ تر می دونم.
نه به این معنا که عموم بی حجاب ها سر سپرده مراکز امنیتی اند، بلکه به این معنا که دشمن همیشه خط دهی، تابوشکنی و جریان سازی کرده و میکنه در خصوص حجاب و جامعه هم ناخواسته درگیر میشه».
خواستم برای این تصویر با توجه به سن و سال طرف هشتک بزنم #پیرزن_خیابان_انقلاب، شک کردم که اساسا زن باشد!
این هشتک تقدیم به همه آزادی خواهان سرزمینم: #پیرمرد_خیابان_انقلاب
در اقتدار نظام همین بس که با گذشت چهل سال از انقلاب، جریان ضد ارزشی با چند کشف حجاب در پهنای کشور، مارش پیروزی می نوازند! ترحم برانگیز نیست؟
تصویر: تظاهرات علیه حجاب در تهران، مورخ ۱۷ اسفند ۵۷
روسری ها برای که به اهتزاز در می آید؟
جناب آقای روحانی، رئیس جمهور محترم، جناب آقای آشنا، مشاور عملیات روانی رئیس جمهور محترم!
فرض کنید با جریان سازی رسانه های حامی و نیابتی تان، اصلا از فردا قانون لزوم حجاب لغو شود و حتی فراتر از آن، قانون الزام به بی حجابی تصویب گردد.
حال لطف کرده و بدون حاشیه سازی و رد گم کنی، در خصوص تخلف ۸۰ درصدی از بودجه و عدم واریز ۲۴ هزار میلیارد تومان به خزانه توضیح فرمایید. با تشکر
پایه های سیاست عمومی (جنبه درون مرزی دیپلماسی عمومی) در ایران و ظرفیت فعلیت یافته شان نسبت به اهداف انقلاب:
مقام معظم رهبری (فعال و اثر بخش)
نمایندگان مجلس (غیر فعال و یا مخرب)
تشکل های دانشجویی (غیر فعال و کم اثر)
ائمه جمعه و مراجع (غیر فعال و کم اثر)
سازمان های مردم نهاد (غیر فعال و بی اثر)
خبرگزاری ها و مطبوعات (فعال در دو سو)
شبکه های اجتماعی (فعال در دو سو)
آنچه یامین پور را همانند اسلافش در گفتگو با عراقچی دست به سر کرد این بود که اگرچه نکات نغزی برای طرح داشت و نکاتی در نقض اظهارات عراقچی گفت، اما در برابر انکار محض و خلاف گویی های متعدد وی، نقیض های مستند به اظهارات دولتمردان، مکتوب و محفوظ نداشت.
اینجا هم حکایت همیشگی تکرار شد، آمادگی برای حمله و غافلگیری در برابر ضد حمله.
حال برداشت مخاطب از گفتگو چه بود؟ «یامین پور تمام ابهامات در و اتهامات به برجام را پرسید، عراقچی پاسخ داد، یامین پور بعضا سکوت کرد و قاعدتا پذیرفت، زنده باد برجام، این فتح الفتوح سرداران عرصه دیپلماسی»!
