احمد قدیری

سخنرانی اینجانب در مدرسه‌ علمیه معصومیه قم 

با موضوع «تکنیک های عملیات روانی در حوزه رسانه و خبر»

یکشنبه، 24 بهمن 95، ساعت 18:30

شرکت برای عموم طلاب و دانشجویان آزاد است

وقتی یک «خدعه» به صورت «فراگیر» مطرح می شود، قاعدتا چیزی جز یک «پروژه» نمی تواند باشد؛ همچنان که بعد از پیروزی اوباما پروژه‌ی «آمریکای خوب» کلید خورد و فجایعی را در حوزه‌ی تحریم ها و برجام به وجود آورد.

اکنون اما در مطالبی که به طور گسترده در بستر شبکه های اجتماعی تولید و منتشر می شود، برای خنثی سازی ذهنیت بسیار منفی ایجاد شده‌ی تمام ایرانیان نسبت به آمریکا در پی پیروزی ترامپ و اقدامات عریان و کینه توزانه‌ی وی، پروژه‌ی تطهیر آمریکا در دو محور پیش می رود:

1- به استناد توافق هسته ای اوباما و روحانی: «رئیس جمهور جدید آمریکا "استثنائا" بد است».

2- به استناد چند عکس و پیام تصویری: «مردم آمریکا خوب و دوستدار ایران و ایرانیان هستند».

در خصوص گزاره‌ی نخست و فشار بی سابقه ای که اوباما در حوزه‌ی تحریم ها آورد و کلاه گشادی که در پی آن و برای رفع پاره ای از همان تحریم ها در برجام بر سر ایران گذاشت، مطالب مستند بسیاری گفته شده و ضرورتی به تکرار نیست. اما در خصوص گزاره‌ی دوم، و زدودن توهم «ایرانی دوستی مردم آمریکا» همین بس که هیچ یک از نامزدهای ریاست جمهوری، سنا و نمایندگان در طول ادوار گذشته، مطلقا برآوردشان این نبوده که با حمایت از ایران و حتی ابراز محبت به ایرانیان، می توانند بر وزن سبد رأی خود اندکی بیفزایند و از همین روی هم بوده که همین منتخبانِ «مردم آمریکا» در دولت و کنگره، در دو سطح ملی و ایالتی، هیچگاه مشی ایران ستیزانه‌ی خود را تقلیل ندادند.

اخیرا محمد جواد فتحی، نماینده‌ی اصلاح طلب مجلس، مطلبی از ظریف نقل کرده و از قول او گفته «دولت آمریکا در زمان اوباما در بحبوحه تصویب قانون مذکور، به رئیس جمهور و دولت وقت ایران اعلام می کند که ایران باید هرچه سریع تر سپرده های خود را از بانک های مذکور خارج کند، در غیر این صورت ما پس از حکم دادگاه نمی توانیم اموال مصادره شده را به ایران برگردانیم، اما متأسفانه احمدی نژاد در پاسخ می گوید که آمریکایی ها هیچ غلطی نمی توانند بکنند». entekhab.ir/fa/news/321819

اگرچه به خودی خود این ادعا سطحی تر از آن است که نیاز به پاسخ داشته باشد، اما از آنجایی که دیدم چند سایت خبری اصلاح طلب آن را نشر داده اند، لازم دانستم نکاتی را جهت عبرت آموزی در مواجهه‌ی با چنین اخباری ذکر نمایم:  

1- این خبر و خط تخریبی چرا از سوی ظریف و دولت تاکنون علنی نشده بود؟ آن هم در شرایطی که کابینه‌ی روحانی ثابت کرده ید طولایی در تخریب رئیس جمهور سابق دارد.

2- به فرض صحت نقل قول این نماینده‌ی مجلس، چگونه می توان به قول ظریف اعتماد کرد درحالیکه با وجود 23 مرتبه تکرار لفظ «تعلیق» در برجام، رسما و علنا در صحن مجلس اعلام کرد «در هیچ جای برجام لفظ تعلیق نیامده»؛ و نیز اینکه با وجود وعده های مکرر در رفع همه‌ی تحریم ها پس از برجام، مدعی شد «به مردم وعده رفع تحریم آمریکا را نداده ایم»!

3- به فرض نادیده گرفتن نکات مذکور، در شرایطی که با تحریم بنزین، احمدی نژاد بلافاصله دستور تغییر کاربری برخی پالایشگاه ها را جهت رفع کاستی واردات داد و ایران را در تولید بنزین خودکفا کرد، چگونه می توان پذیرفت که نسبت به هشدار اوباما در بلوکه شدن اموال ایران بی تفاوت باشد.

4- اساسا با کدام منطق می توان پذیرفت اوبامایی که تمام تلاش و افتخارش در وضع تحریم های «فلج کننده» علیه ایران بود و همان را عامل پای میز مذاکره کشاندن ایران می داند، می آید به رئیس جمهور ایران می گوید که اموالتان را از دسترس ما خارج کنید!

5- و آخر آنکه مگر رؤسای جمهور  سابق آمریکا و ایران با هم دیدار یا تماسی داشته اند که این «نصیحت» بخواهد از دل آن بیرون آید؟

نقدی بر مقاله‌ی دکتر حبیبی با عنوان «آزمایش‌های موشکی ایران: نقض برجام و نقض قطعنامه 2231» t.me/jusgentium4all/2433

1- تحریم های موشکی، پیش از هسته ای بوده است، نه همزاد آن. همچنانکه فرمان اجرایی 13094 رئیس جمهور آمریکا صادره در 1998، گواه این مطلب است.

2- قطعنامه های قبلی شورای امنیت (1696، 1737، 1747، 1803، 1835 و 1929) مطلقا ملغی و ابطال نشده، بلکه از آنجایی که با مکانیسم ماشه (Snapback) بدون حتی امکان وتوی چین و روسیه تماما به صورت آنی قابل بازگشت است، عملا و صرفا فریز (Freeze) گشته است.

3- در برجام سخنی از فعالیت های موشکی نیست، بلکه بند 3 ضمیمه‌ی B مربوط به قطعنامه‌ی 2231 است.

4- تفاوت محسوس این مقاله‌ی دکتر حبیبی با دو مقاله قبل شان در خصوص تمدید تحریم ISA

(t.me/jusgentium4all/2185 و t.me/jusgentium4all/2214) 

این است که برخلاف موارد قبلی که صرفا نگاهی نص محور به موضوع تمدید تحریم داشتند، در اینجا فارغ از نص برجام، کلیات و روح برجام را محور تحلیل قرار خود داده اند.

5- ناگفته نماند که آقایان ظریف و عراقچی عمیقا اصرار داشتند بر اینکه عبارت مبهم مندرج در قطعنامه مبنی بر «خودداری ایران از هرگونه فعالیت مربوط به موشکهای بالستیک که به نحوی طراحی شده‌اند که قادرند مواد هسته‌ای حمل کنند» قیدی ذهنی (Subjective) و مبتنی بر نیت ایران است، حال آنکه با آزمایش موشکی اخیر و درخواست تشکیل جلسه‌ی شورای امنیت در این باره مشخص شد آمریکا و متحدانش، آن را قیدی عینی (Objective) می دانند که به صرف وجود «قابلیت» حمل مواد هسته ای مشمول ممنوعیت می شود و از این روی نه تنها موشک های بردبلند و میان برد را در بر می گیرد که مشمول موشک های کوتاه برد نیز می گردد.

مطلب مرتبط: «تحلیل حقوقی بر نسبت میان تمدید ISA و نقض برجام» ahmadghadiri.ir/post/66

شرکت اسرائیلی وایبر با ژست مسلمان دوستانه در پی ممنوعیت ورود اتباع 7 کشور اسلامی به آمریکا، با رایگان کردن تماس میان آمریکا و این کشورها، دایره‌ی شنود خود و جاسوسی محتوا را وسعت بخشید.

اگرچه پلاسکو به تأسیسات و تجهیزات اطفاء حریق مجهز نبود و به استناد هشدارهای مکرر، مستعد برای سوختن می نمود، اما به هر حال در شرایط زد و خورد با عربستان، «احتمال» تروریستی بودن این حادثه وجود داشته و با این حال ارکان نظام برای حفظ روحیه‌ی خود و مردم، پیش از بررسی کامل ابعاد آتش سوزی، اصرار داشتند بر رد کامل تروریستی بودن واقعه تا جایی که به واسطه‌ی خلاء پیش آمده از حد فاصل میان «اصرار به غیر تروریستی بودن حادثه» و «احتمال عمدی بودن آتش سوزی»، باب شایعات و اتهامات باز گشته تا جایی که همان ارکان محترمه‌ی نظام از جانب ضد انقلاب متهم به دخالت در وقوع آتش سوزی و انهدام ساختمان شده اند!

کاش حتی اگر برای مسئولان مسلم بود که فرسودگی و عدم ایمنی، علت تامه و انحصاری وقوع آتش سوزی و انهدام پلاسکو بوده، با طرح «احتمال» عمدی -و نه حتی تروریستی- بودن حادثه به عنوان یکی از احتمالات، اجازه‌ی اتهام زنی ضد انقلاب و در پی آن گمانه زنی عوام را نمی دادند.

* به قلم دکتر محمد حبیبی مجنده، عضو هیئت علمی دانشگاه مفید:

تصویب تمدید قانون تحریم های ایران در مجلس نمایندگان و مجلس سنای ایالات متحده را نمی توان به خودی خود نقض برجام دانست. روشن است که "نقض" برجام هنگامی رخ می دهد که یکی از طرف ها مطابق تعهداتی که در برجام دارد رفتار نکند. باید دید ایالات متحده در برجام دقیقاً چه تعهداتی بر دوش دارد. اگر رفتار این کشور مطابق این تعهدات نباشد برجام را نقض کرده است.  

آلفونس داماتو، سناتور وقت مجلس سنا در سپتامبر سال 1995 طرحی برای تحریم صادرات فناوری انرژی از سوی شرکتهای خارجی به ایران ارائه داد. در نسخه اصلاحی که به تصویب سنا رسید تحریم سرمایه گذاری در بخش انرژی صورت گرفت و علاوه بر ایران، لیبی هم مشمول تحریم شد. این قانون در سال 2006 نسبت به کشور لیبی خاتمه یافت و نام آن به قانون تحریمهای ایران (Iran Sanctions Act) تغییر کرد و در گذر زمان دایره تحریم های آن توسعه و گسترش یافت. این قانون پیچیده و مفصل، عمدتاً، شرکت هایی که بیش از 20 میلیون دلار در یک سال در بخش انرژی ایران سرمایه گذاری می کنند را مجازات و همچنین فروش سلاح شیمیایی، بیولوژیکی یا هسته ای یا فناوری های مرتبط یا تعداد و انواع بی ثبات کننده سلاح پیشرفته متعارف را ممنوع میکند.

پیام های تبریک، تسلیت و مودت مسئولان دولت های دوست یا دشمن به ملت ها، در قالب «دیپلماسی عمومی» به جهت تولید «سرمایه اجتماعی» در کشور هدف قابل ارزیابی است. اینکه دولتمردان متخاصمی که از تهدید آشکار نظامی کشور هم ابایی نداشته اند، به یکباره ملت ایران را مورد خطاب قرار دهند و از مراودات عادی و آتی سخن به میان آورند، نشان از نقشه‌ی شومی دارد که قرار است در آینده ای نزدیک به کمک همین سرمایه های اجتماعی و پیاده نظام دشمن و با فریب اقشار حاکستری و به انفعال کشاندن آنان محقق گردد. همچنانکه اوباما از یک سو چند ماه قبل از انتخابات 88 پیام صلح و دوستی خود به ملت ایران را صادر کرد و از سوی دیگر نیز شدیدترین مواضع و اقدامات پیدا و پنهان را در فتنه‌ی برنامه ریزی شده‌ی 88 رقم زد.

مطالب مرتبط: 

1- تأملی بر رخدادهای مهم امنیتی در یکساله‌ی منتهی به انتخابات 96 ahmadghadiri.blog.ir/post/57

2- شیمون پرز: اصلاح طلبان بزرگترین سرمایه اسرائیل در ایران هستند، آنان به نمایندگی از اسرائیل با رژیم اسلامی ایران می‌جنگند t.me/GhadiriNetwork/757

1) ایالات متحده‌ی مکزیک با در اختیار داشتن 15.7 میلیارد بشکه ذخایر نفتی، نهمین دارنده‌ی بزرگ نفت جهان است که پس از کانادا، با صادرات روزانه 1.5 میلیون بشکه نفت به آمریکا، بیشترین نیاز نفتی این کشور را تامین می کند. (1) از این روی آمریکا درصدد است تا به موازات تلاش برای خصوصی سازی صنعت نفت مکزیک (سپردن آن به دست شرکت های چند ملیتی آمریکا) و حفظ و تشدید وابستگی این کشور به آمریکا (2)، ذخایر آن را نیز _که مهمترین منبع درآمد ارزی این کشور به شمار رفته و 40% بودجه سالیانه‌ی آن را تشکیل می دهد_ به عاملیت مافیای مخدر تصاحب نماید.

2) قاچاقچیان مواد مخدر که وجود آن برای دولت مکزیک، سال ها است به یک بحران دامنه دار تبدیل شده (3)، معظلات بزرگی را برای این کشور به وجود آورده است. از جمله اینکه به دلیل جنایت گسترده، اکنون مکزیک پیشتاز آدم ربایی در جهان است و در 6 سال اخیر حدود 9 هزار نفر قربانی اقدامات باندهای قاچاق مواد مخدر و تبهکاری شده اند. در واقع مکزیک به عنوان محل ترانزیت کوکائین، هروئین و ماری جوانا از کلمبیا به آمریکا _به عنوان بزرگ ترین مصرف کننده‌ی مواد مخدر جهان_ (4) با حمایت و هدایت کشور دارای منافع از این پدیده (آمریکا) خسارات زیادی را متحمل می شود. (5)

3) کشور آمریکایی و راست گرای کلمبیا که در جنوب آمریکای مرکزی و شمال آمریکای جنوبی واقع است، به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران، اسرائیلِ آمریکای لاتین و عامل سیاست های آمریکا در منطقه می باشد. به طوری که آمریکا در پوشش کلمبیا، مناطق مرزی اکوادور را با هواپیما چندین بار بمباران کرد؛ و به ونزوئلا خرابکار اعزام می نماید و از این طریق به تضعیف دو کشور چپ گرا و ضد آمریکایی منطقه پرداخته و از همین این رو است که اکنون نیروهای نظامی ونزوئلا و کلمبیا در دو سوی مرزهای شان صف آرایی کرده اند (6). حال این سؤال وجود دارد که آیا آمریکا هدایتی بر تولید بیش از 6000 تن کوکایین در سال، در 99 هزار هکتار زمین زیر کشت گیاه کوکا (مورد نیاز برای تولید کوکائین) در کلمبیا نداشته یا همان نقشی را به عهده دارد که پس از حمله و حضور در افغانستان تاکنون ایفا کرده؟ نقشی که سبب شد از زمان ورود نظامیان آمریکایی در سال 2001 تا کنون، تولید مواد مخدر در آن کشور 33 برابر شود.