احمد قدیری

احتمالا شما هم وقتی کلمه «بانک» را میشنوید، اوصافی نظیر ثروتمند، استثمارگر و رباخوار برای‌تان متبادر می‌شود، همچنانکه با شنیدن کلمه «تولیدکننده» ویژگی‌هایی چون خدمت، خلق ثروت، کارگر، کارآفرینی، صادرات و این قبیل به ذهن‌تان خطور می‌کند.
همین تصور و پیش‌فرض ذهنی اما متاسفانه باعث قضاوت غلط‌های غلط می‌شود و به کمک کلاهبردارانی می‌آید که تحت عنوان تولیدکننده، اموال عمومی رو حیف و میل کرده‌اند.
در بسیاری از موارد که حتی مسولان عالی کشور نیز فریب می‌خورند، چه اتفافی افتاده؟
به عنوان مثال -و البته دارای مصادیق واقعی فراوان- تولید کننده تعهد داده در ازای ۱۰۰ میلیارد تومان وام بانکی دریافتی از محل سپرده‌های مردم -که می‌توانست به صدها نفر دیگر اختصاص پیدا کند و نکرده- فهرستی از اقدامات را انجام دهد تا به تولید و سودآوری برسد و اندک‌اندک و طی اقساط معقول وام دریافتی را بازپرداخت نماید.
اما بعضا به دلیل سوء مدیریت خود او و در بسیاری موارد به دلیل ریخت و پاش و حیف و میل وام دریافتی، به جای اختصاص مبلغ به کاری که برای آن وام کلان گرفته، وسوسه می‌شود حال که این حجم از پول در دستش هست ابتدا زندگی خود را زرق و برق دهد!
خانه و ماشین عوض می‌کند، دفتر لوکس و مجهزی می‌خرد، به سفرهای پرهزینه خارجی و خانوادگی می‌رود و البته چند دستگاه نیز خریداری و نصب می‌کند که به دلیل کمبود منابع، به تولید و یا سود نمی‌رسد!
حال اقساط، عقب افتاده و بانک می‌رود سراغ طلب خود و مصادره کارخانه نیمه‌کاره‌ی نیمه‌تعطیل.
اینجاست که تولیدکننده با مظلوم نمایی همه را پشت سرخود به‌خط می‌کند.
آقای مسؤل هم میاید و مثل همه فریب می‌خورد و به اسم حمایت از تولید، جلوی دوربین صداوسیما بانک را می‌گذارد تحت فشار و وام‌گیرنده‌ی ناشی و یا متخلف را زیرچتر حمایت خود می‌برد، غافل از اینکه آنکه به تولید و اموال عمومی خیانت کرده، خود آن به اصطلاح تولیدکننده است.

ضمیمه۱: طبیعتا تخلفات این طیف از به اصطلاح تولیدکنندگان قابل تسری به کسانی که به دلایلی چون کارشکنی در مجوز تولید، تورم، کمبود مواد اولیه، نوسانات ارزی، واردات و یا تحریم زمینگیر شده‌اند، نیست و حمایت از طیف اخیر ضروری است.

ضمیمه۲: راهکار مواجهه با این طیف از وام گیرندگان متخلف چیست؟
آیا باید به دلیل گروگرفتن زندگی چند کارگر، همچنان یکه‌تازی کنند؟
به نظر می‌رسد در این موارد کارخانه و اموال تولیدکننده شیاد باید به نفع دولت مصادره و کارخانه با مدیریت فردی دیگر احیاء و به بخش خصوصی فروخته شود تا از محل فروش کارخانه طلب بانک نیز پرداخت گردد.
در غیر این صورت عملا آنچه متخلف در ازای حیف و میل اموال دریافت می‌کند پاداشِ حمایت ناتمام از دولت است!

ضمیمه۳: اگر کمان می‌کنید ریپورتاژ برخی رسانه‌ها در تطهیر فرد متخلف و آه و ناله سردادن برای تولید و کارگر اتفاقی و بدون پول پاشی خودِ فرد متخلف است، سخت در اشتباهید! همیشه کسری از وام، خرج شانتاژ رسانه‌ای به نفع وام گیرنده می‌شود.