احمد قدیری

عموم طراحان و مدافعان صیانت -قاعدتا در واکنش به نگرانی‌ها- ادعا می‌کنند شبکه‌های اجتماعی خارجی هرگز بسته نخواهد شد.

می‌دانیم که طرح صیانت با هدف قاعده‌مند کردن شرکت‌های ارتباطاتی خارجی از جمله متا است تا اگر تن به قواعد و ضوابط ایران ندادند یا تخلف کردند، محصولات آنان (اینستاگرام، فیسبوک، واتساپ، توییتر و تلگرام) مسدود شود.

سوال این است با این همه اطمینانی که بانیان و مدافعان صیانت در عدم مسدود سازی شبکه‌های خارجی داده‌اند، چگونه می‌خواهند نسبت به تمکین نکردن و تخلف کردن طرف مقابل واکنش نشان دهند؟
به عبارت دیگر وقتی طرف‌های مقابل می‌بینند که از ابتدا اینطور به دست خودشان دست‌شان را بسته‌اند، چرا باید آن‌ها را حساب کنند و اساسا وارد مذاکره شوند؟
به بیان ساده‌تر اگر پس از تصویب طرح صیانت وارد مذاکره نشوند و یا خلف وعده کنند، مسولان کشور با این همه اطمینان دادن از مسدود نشدن شبکه‌های خارجی، می‌خواهند چه کنند؟ خلاف ادعای‌شان مسدود کنند؟!