احمد قدیری

اظهارات عجیب مخبر درخصوص بند مصونیت مصوبه مولدسازی و اینکه «مصونیت دربرابر تصمیم است، نه تخلف» و مقایسه‌ای که با ستاد کرونا داشته، عجب توجیه سخیف و مبتذلی است!
همان ستاد کرونا که شاهد مثال آورده، مگر قانونا مصونیت داشت که امثال محمد مخبر و «مهرشاد» بذرپاش بخواهند داشته باشند؟!
نه تنها مسؤلان کشور تاکنون بابت تصمیمات کاریِ عادی خود مجازات نشده‌اند، بلکه پرونده بسیاری از تخلفات و حتی جرایم‌شان نیز راکد مانده!
بنابراین این بدعت و حاتم بخشی قضایی دقیقا مبتنی‌بر کدام واقعیت است؟
واقعا متوجه معنای ادعای «ممانعت از مشکل‌سازی برای متولیان مولدسازی» نیستند؟!
آیا کشوری چنین مافیایی هستیم که برای مقامات عالی هم ممکن است پرونده‌سازی کنند؟!
تنها ۱٪ تخلف از ۱۰۸ همت درآمد مولدسازی، می‌شود بیش از یک همت!
در این مواقع نه تنها مصونیت نمی‌دهند و موضوع را محرمانه اعلام نمی‌کنند، بلکه برای بازدارندگی، شفافیت‌، نظارت و مجازات را به اوج می‌رسانند.
سران قوا به خیال خود خواستند با اعطای مصونیت به هیأت مولدسازی و دست‌اندرکاران آن، از مهلکه تخریب فرار کنند، پیش‌دستانه خود را گرفتار همان کرده‌اند!
با حذف بند مصونیت و تبدیل آن به مصونیت افشاگران فساد این پروژه، هر چه سریع‌تر این لکه ننگ را از دامان خود و نظام محو، و اعاده حیثیت کنید.

‏لازم است مجلس، تشدید مجازات همه مشارکت کنندگان در اغتشاشاتِ منجر به لطمات جانی و مالی را تصویب و کیفرهای قانون مجازات را با موارد زیر تغلیظ نماید:
۱. اخراج از نهادهای حاکمیتی
۲. قطع یارانه
۳. محرومیت از تحصیل در دانشگاه‌های دولتی
۴. پرداخت دیه و خسارات وارده به اموال عمومی و خصوصی

‏قانون پیشنهادی مذکور، علاوه بر بالابردن هزینه برای آشوبگران و افزایش بازدارندگی، بر این منطق استوار است که هرکس به هرنحو در اغتشاشات حضور به‌هم برساند در واردآوردن خسارت به اموال عمومی و خصوصی سهیم است و از این حیث مطلقا نباید حق برخورداری از بیت‌المال را داشته باشد.

۱. نهادهای سرکاریِ فرهنگی و دینی که عموما توسط افراد ذی‌نفوذ در بودجه برایش ردیف ایجاد شده‌، دقیقا/تقریبا چه می‌کنند؟ چه خروجی‌ای داشتند؟ چند کارمند دارند؟ این کارکنان چه نسبت فامیلی‌ای با رؤسای‌شان دارند؟ چقدر حقوق می‌گیرند؟ در ازای چند دقیقه کار مفید در ماه؟ به چه کسی پاسخگو هستند؟ از کدام درگاه می‌توان به فهرست فعالیت‌های‌شان پی‌برد؟ و اساسا فارغ از آماری که می‌دهند چگونه می‌توان راستی آزمایی کرد که ادعای‌شان راست است یا مانند خیلی از مواقع دروغ گفته‌اند؟

۲. بسیاری از این نهادهای سرکاری در جمهوری اسلامی، خصوصا در سال‌های اخیر در پاسخ به سوال "چرا هیچ خروجی‌ای ندارید؟" پاسخ می‌دهند که "پول نداریم و بودجه دریافتی تنها کفاف حقوق کارکنان‌مان را می‌دهد".
سوال این است که در این صورت چرا اصلا باید بودجه‌ای به این نهادها پرداخت شود؟!
وقتی بود و نبودشان فرقی ندارد، پول می‌گیرند که خودشان را از جیب بیت‌المال سیر کنند بی‌آنکه به اندازه یک گیاه خروجی و نفع داشته باشند؟!

۳. چرا یک جریان ذی‌نفع، همیشه وقتی نوبت پاسخگویی و حسابرسی این نهادهای سرکاری می‌رسد با مقدس سازی از آن سعی می‌‌کنند به دوشیدن بیت‌المال ادامه دهند؟

۴. این دغدغه تاراج بیت‌المال چرا محدود به ایام بررسی و تصویب بودجه محدود می‌شود و توسط فعالان رسانه‌ای و عدالتخواه در دیگر ایام پیگیری نمی‌شود؟

۵. چرا برخی متوجه نمی‌شوند که وقتی می‌گوییم این صدها میلیارد تومان بودجه صرف نهادها و موسسات سرکاری نشود، منظورمان این است که خرج امور مهم و نهادهای پربازده بشود؟

۶. چندنهاد سرکاریِ فرهنگی مذهبی می‌شناسید که در سال‌های گذشته هم به دورهمی گذراندند، چه رسد به دو سال کرونایی اخیر که تحقیقا هیچ فعالیتی نداشته‌اند؟

۷. علت عطش و شهوت مسولان و فرزندان‌شان برای ایجاد تاریکخانه‌هایی تحت عنوان "موسسه فرهنگی مذهبی" چیست و چرا شاهد رشد قارچ‌وار این موسسات هستیم؟

۸. ادعای هرساله کسری بودجه که مسولان مطرح می‌کنند راست است یا دروغ؟ اگر صحیح است که هست، چرا بند ناف ارتزاق نهادهای مذکور از بودجه قطع نمی‌شود؟!

۹. چگونه می‌توان این دغدغه را عمومی کرد و از هدر رفت بیت‌المال در این خصوص جلوگیری نمود؟

۱۰. برای مقابله با این پدیده شنیع آیا امیدی به مسولان و رسانه‌هایی که یا خود آلوده این موسسه‌بازی‌ها شده‌اند و یا با مدیران و روسای صاحب نفوذ نهادهای مذکور رودربایستی دارند هست؟

میان «ذخایر نظام» و «ذخایر ارزی» رابطه معکوسی برقرار است: هر چه ذخایر نظام بیشتر، ذخایر ارزی کمتر!

#صفدر #صدقی #فریدون #جهانگیری