هنگام رسیدن پیامبرﷺ به غدیر خم، خداوند بر حضرت چنین وحی کرد:
یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ (۶۷ مائده)
«ای پیامبر! آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده ابلاغ کن، اگر انجام ندادی، رسالت او را ابلاغ نکردی و خداوند تو را از مردمان حفظ خواهد کرد. خداوند قوم کافران را هدایت نمی‌کند».
سؤال این است که نگرانی پیامبر چیست و خدا چه چیزی را تضمین می‌دهد؟
آنچه پیامبر خدا را نگران ساخت، هراس از کودتای شبکه نفوذ بود که از ابتدا با هدف انحراف نهضت پیامبر، تظاهر به اسلام نمودند و عوام را به گرد خویش درآوردند. کودتایی که ترور پیامبر و امیرالمؤمنین را نیز در برنامه داشت اما با اراده الهی در غدیر ناکام ماند، اگرچه بلافاصله پس از شهادت حضرت محمدﷺ به نحو دیگری آن کودتا در سقیفه به وقوع پیوست.