احمد قدیری

در ۸۹/۳/۱۹ قطعنامه بی‌سابقه تحریمی ۱۹۲۹ شورای امنیت علیه ایران تصویب شد که اثر عینی خود بر اقتصاد کشور را در نوسانات ارزی سال ۱۳۹۱ نشان داد.
جالب آنکه در بحبوحه جنگ ارزی علیه ایران، صندوق بین‌المللی پول (اهرم مالی بین‌المللی آمریکا) رشد اقتصادی ایران را نزدیک به صفر اعلام کرد؛ موضوعی که خوشایند دولت وقت نبود و از همین جهت حسینی، وزیر اقتصاد، برای اصلاح نظر صندوق، مجموعه‌ای از آمار و اطلاعات اقتصادی را در اختیار آنان گذاشت!
و اینگونه بود که با یک ترفند ساده، آمریکایی‌ها تمام اطلاعات مهم اقتصادی ما را دریافت و برای حداکثرسازی اثر تحریم‌ها اعمال کردند.

راجع به مانور رسانه‌ای بر لزوم «همدلی» مردم برای صرفه‌جویی در مصرف گاز نمی‌دانم چه بگویم که حق مطلب ادا شود!
اینکه برخی از مردم کلان‌شهرهای همیشه برخوردار تصمیم می‌گیرند چند روزی کمتر اسراف یا مصرف کنند، قابل تقدیر است اما سؤال اساسی این است که در شرایطی که میلیون‌ها نفر از مردم، در عذاب از سوز و سرمای بی‌سابقه و بعضا در معرض مرگ هستند، این چه حکمرانی‌ای است که مسؤلان و اخبارگویان با لباس‌های تابستانه در بیرون از خانه، از مردم می‌خواهند تا در محیط خانه لباس‌های زمستانه بپوشند!
فارغ از کج‌فهمی نسبت به اثرگذاری تقریبا هیچِ این نوع هشدارها و خواهش‌هایی که مشخص است گوینده خود عامل نیست، و فارغ از اینکه مسؤلان اصول حکمرانی را نمی‌دانند، ظاهرا حتی از معنای حکم‌رانی نیز غافل‌اند و در مواجهه با وضعیت کنونی «دیپلماسی التماسی» را درپیش گرفته‌اند!
مسؤلانی که وقتی پای منافع شخصی‌شان درمیان باشد کمترین تعارفی با احدی ندارند، چرا درجایی که پای منافع عمومی و حقوق عامه درمیان است رسم تساهل و تسامح را درپیش می‌گیرند؟!
با چه کسی تعارف دارید؟ از چه چیزی می‌ترسید؟
به جای گفتار درمانی یا تعطیل کردن صنایع و ادارات که لطمه مضاعف به اقتصاد کشور است، با دو اهرم افزایش موقتِ چند برابری و همگانی قیمت و جریمه و قطع فوری گاز پرمصرف‌ها، بحران را مدیریت و مصرف را کنترل کنید.
همین موضوع عینا راجع به بحران آب، معضل برق و... نیز صادق است.
۱۴۰۱/۱۰/۲۵

#پرسش:
فایل صوتی‌تون رو گوش دادم. 
سوالی که دارم اینه همزمان با این طرح و شاید قبل‌تر از این، بعضی از کارشناسان اقتصادی (آقای جبرائیلی پررنگ‌تر) به این موضوع اشاره داشتن که اساسا این طرح برگرفته از ایده‌های نئولیبرالیسم هست و توسط افرادی به عنوان کارشناس و مشاور اقتصادی به دولت ارائه شده که راهبردی که اتخاذ کردن دقیقا همانی است که برای شیلی اتخاذ شده بود و از اون‌ها با عنوان شاگردان مکتب فریدمن و بچه‌های شیکاگو یاد می‌کنن. حتما مطالبی که با این  هشتگ‌ها نوشتن رو خوندین. 
جدا از بحث‌هایی که تو سطح بین‌المللی مطرح کردین می‌خواستم بدونم آیا واقعا این طرح می‌تونه کارا باشه یا از چاله به چاهه؟

#پاسخ:
آقای جبرائیلی و دیگران چالش اجرای این طرح را به درستی تشخیص دادند که البته به استناد تلاش همیشگی دشمن در وارد کردن ضربه به کشور از جمله در سنوات گذشته، موضوع ناپیدا و پیچیده‌ای هم نبود.
چیزی که این دوستان را دچار اشتباه محاسباتی کرده، عدم توجه به آن روی سکه، یعنی وضعیتی است که به دلیل تبعات وخیم تداوم وضع موجود، با تکانه‌های به مراتب شدیدتر اقتصادی و امنیتی و مشخصا قحطی مواجه شویم.

دریافت فایل صوتی با عنوان «تحلیل و بررسی ابعاد اقتصادی، امنیتی و رسانه‌ای تصمیم دولت درخصوص حذف ارز ترجیحی»:
drive.google.com/file/d/146nE3dBiJhVWiXvBQXZIb7LReWL1Ozuk/view?usp=sharing

از آغاز جنگ اوکراین، ناقوس قحطی در جهان به صدا درآمده و این برای کشور خشکی چون ایران که به دلیل کاهش شدید ذخایر سدها با بحران قریب‌الوقوع آب نیز درگیر خواهد بود، به منزله مواجهه هم‌زمان با چالش واردات و تولید محصولات کشاورزی است.
این را اگر بگذاریم درکنار معضل فزاینده قاچاق معکوس و گسترده محصولات غذایی به کشورهای همسایه، ابعاد فاجعه پیش‌رو و امکان تکرار قحطی ۱۲۹۶ که حدود نیمی از جمعیت ایران را به کام مرگ فرستاد، مشخص می‌گردد.
مردم و مسؤلان باید از هر طرحی که باعث کاهش اسراف و قاچاق، و مدیریت صحیح توزیع و مصرف گردد استقبال نمایند و امنیت غذایی و حیات ملت را بر هر موضوعی اولویت دهند.
لازم است تمام نهادهای حاکمیتی -از قوای سه‌گانه تا نهادهای امنیتی- پیش از وقوع بحران، آن را مدیریت کنند و علاوه بر تغییر شیوه پرداخت یارانه‌ها، با قاطعیت و فوریت از هم‌اکنون زنجیره‌ای از اقدامات پیشگیرانه را اتخاذ نمایند:
۱. حفاظت از سیلوها، مزارع، باغات، دامداری‌ها و همچنین انبارها و کارخانجات محصولات غذایی
۲. جیره‌بندی آب
۳. سهمیه‌بندی کالاهای اساسی
۴. افزایش شدید جریمه و مجازات احتکار، قاچاق و هرنوع مشارکت در خرابکاری و اخلال علیه امنیت غذایی
۵. آموزش همگانی کشت در منازل و پشت‌بام‌ها
۶. واگذاری موقت و عمومی زمین‌های بلااستفاده به مردم برای زراعت
۷. تعیین قاطع خط‌مشی کشاورزی
۸. واردات و ذخیره‌سازی گسترده کالاهای اساسی
۹. آموزش و تجهیز کشاورزان و باغداران برای افزایش محصول و بهره‌وری
۱۰. سرعت‌دهی به پروژه‌های استحصال آب‌های ژرف و شیرین‌سازی آب دریا.
۱۴۰۱/۲/۲۰

#پرسش:

بسیاری می‌پرسند وقتی قیمت‌ها در دولت رئیسی هم بالا رفته، پس چه فرقی با روحانی دارد؟

#پاسخ:

ایراد اول در بحث مقایسه دو دولت این است که ملاک بهتر و بدتر بودن را فقط بر محور قیمت‌ها برد‌ه‌اند و تمام خدمات بزرگ چند ماهه آغازین رئیسی را ندید گرفته‌اند؛ خدماتی چون تسهیل کسب و کار با اعطای عمومی و مجازی مجوزها، آغاز ساخت انبوه مسکن مهر، واکسیناسیون گسترده و کاهش شدید تلفات کرونا، برچیدن بساط قطعی برق و قحطی اقلام مختلف، عزل بسیاری از مدیران فاسد و متخلف، صرفه‌جویی در هزینه‌ها، سرکشی به نقاط مختلف کشور، ترمیم سرمایه اجتماعی، گسترش مناسبات خارجی، آزادسازی سواحل، افزایش صادرات نفتی و غیرنفتی و...

ایراد دوم این است که فراموش کرده‌اند رئیسی چه ویرانه‌ای تحویل گرفته و انتظار دارند طی چند ماه تمام آثار سوء اقتصادی نظیر تورم، نقدینگی، بدهی و کسری بودجه به‌جا مانده از روحانی رفع شود!
جهت اطلاع اینکه کسری بودجه سال گذشته ۶۴۷ همت بود و روحانی نقدینگی را در کانال ۴۰۰۰ همت و دلار را حدود ۲۶۰۰۰ تومان به رئیسی تحویل داد و خزانه هم به اقرار روحانی و در پاسخ مکتوبش به نوبخت خالی به دولت کنونی واگذار شد.
نگویید روحانی هم همین ادعا را نسبت به دولت احمدی‌نژاد داشت!
موضوع روشن است؛ روحانی مثل همیشه در این موضوع هم دروغ می‌گفت و دولت را در بهترین شرایط تحویل گرفته بود.

ایراد سوم هم عدم توجه به آثار و تبعات جنگ اوکراین بر اقلامی نظیر گندم و روغن و محصولات بر پایه آن است که اثر افزایشی بر قیمت جهانی و داخلی داشته و به مراتب بیشتر هم خواهد شد.

per.euronews.com/2022/05/02/inflation-ukraine-war-shortages-in-stores-spread-eu

قرار بر این است که هیچ‌کس تحت عنوان خودی و انقلابی بودن از مصونیت برخوردار نباشد؛ نه آنکه به جرم انقلابی بودن متحمل ضربات بیشتری شود!
قرار بر این است نسبت فامیلی داشتن امتیاز مضاعفی برای کسی نباشد؛ نه آنکه فرد را از هستی ساقط کند!
قرار بر انتخاب شایستگان است.
‏در به کارگیری خویشان، اصل بر عدم اصلحیت است؛ مگر آنکه صلاحیت مضاعف آنان اثبات گردد.
اگر اثبات شد، نه تنها به‌کارگیری‌شان منعی ندارد، که عدم استفاده از توان آنان جفا در حق کشور است.
قاعده مذکور البته یک قید مهم دارد: انتخاب بازرس، دستیار و مسؤل دفتر، بر پاشنه «اعتماد» می‌چرخد.

‏رهبر انقلاب ۱۳۸۰/۶/۵ «دستگاه بازرسی را از نزدیک‌ترین‌ها انتخاب کنید. من، هم زمان ریاست جمهوری آقای هاشمی این نکته را به ایشان گفتم، هم به آقای خاتمی عرض کردم. به ایشان گفتم آقای علی خاتمی -برادرتان- را برای بازرسی بگذارید، که ایشان هم گذاشتند و چقدر هم خوب بود».

farsi.khamenei.ir/amp-content?id=3079

تصور کنید تشنه وسط بیابان هستید و بازتابی می‌بینید که نمی‌دانید آب است یا سراب.
چه می‌کنید؟ به سمتش نمی‌دوید؟
آیا با این استدلال که موارد پیشین سراب بود، می‌ایستید و منتظر یک آب زلال و مطمئن می‌مانید یا در هر کورسویی دنبال «چیزی» برای رفع عطش می‌گردید؟
اساسا در شرایطی که مجال استدلال نیست، گوش تشنه‌ی در حال هلاکت، بدهکار کسی هست؟
آیا جز این است که هر که به او سراب نشان دهد را دوست و هرکه او را از بیراهه بازدارد، دشمن می‌پندارد؟
این حکایت امروز مردم ما است.
آنقدر با کارشکنی منتخبان امروزشان، در حداقل‌های زندگی و حتی سیر کردن خود درمانده شده‌اند که فرار به ناکجاآباد و رهایی از وضع موجود تنها هدف‌شان است.
این مردم حتی اگر سارق آب و عامل عطش خود را بشناسند، چاره‌ای ندارند جز کرنش در برابر او برای جرعه‌ای؛ چه رسد به آنکه بسیاری دوست و دشمن را اشتباه گرفته‌اند.
گوش تشنه بدهکار نخواهد بود تا تشنگی‌اش رفع نشود، و تشنگی‌اش رفع نمی‌شود اگر از دویدن به سوی سراب دست نکشد.
این دور باطل و گره ناگشوده چگونه باز می‌شود؟
خدمت صادقانه، جهش تولید، رزمایش همدلی و نهضت روشنگری.
بار سنگینی بر دوش داریم...

برنامه «گفت‌وگوی سیاسی» با موضوع «بیانیه گام دوم، جوانان و الزامات تمدن سازی نوین اسلامی و ساخت ایران بزرگ اسلامی» با حضور احمد قدیری، فعال دانشجویی روانه آنتن شبکه رادیوگفت‌وگو شد.

احمد قدیری در مصاحبه با رادیوگفت‌وگو عنوان کرد: ابتدا باید قدری در حوزه تمدن نوین اسلامی واژه‌پردازی کنیم، تمدن اگرچه گاهی هم سنگ و در کنار واژه فرهنگ می‌آید، اما متفاوت از آن است. طبیعتا وقتی صحبت از فرهنگ می‌کنیم ناظر به آن بعد نرم‌افزاری است اما وقتی صحبت از تمدن می‌کنیم، حالت ارتقا یافته بحث فرهنگ است، یعنی آن بحث نرم‌افزای، یک پوسته سختی به نام حاکمیت و حکومت به خودش گرفته و نمودها و اِلمان‌های آن تمدن در عرصه سرزمینی و شهری شکل گرفته و یک ظهور و بروز سیاسی به خودش دیده است.

وی افزود: چرا تمدن اسلامی؟ به طور طبیعی وقتی انقلاب، حکومت و نرم‌افزار ما اسلامی است، تمدن هم باید اسلامی باشد. اما این تمدن نوین برای چیست؟ شاید قید نوین برای این است که رهبر انقلاب خواستند فاصله بگذارند میان تمدن‌های اسلامی که تا به حال بوده است. همان‌طور که می‌دانیم در فرهنگِ لغتِ سیاسی و تاریخی، تمدن امویان، عباسیان، تیموریان، صفوی و امپراطوری عثمانی را هم تمدن اسلامی می‌نامند؛ تمدنی با خاستگاه و ویژگی‌های فکری و نرم‌افزاری خاص خودشان.

این فعال سیاسی ادامه داد: لذا قید نوین اسلامی یعنی آنچه حتما متفاوت و ارتقا یافته نسبت به موارد قبلی بوده است و حتما خاستگاه اسلامی و شیعی دارد، اما این تمدن اسلامی چهار مرحله تکوین و بروز و ظهور دارد؛ نخست بحث انقلاب اسلامی است که آنرا پشت سر گذاشتیم، بعد از آن حکومت اسلامی است که می‌توانیم بگوییم در عرصه پیروزی انقلاب اسلامی و حکومت اسلامی تا کنون موفق بودیم. در حکومت اسلامی نیز مراحل موفقی را پشت سر گذاشتیم اما هنوز نه دولت اسلامی نه جامعه اسلامی داریم.

احمد قدیری گفت: چرا اشاره کردم که حکومت اسلامی داریم اما دولت اسلامی نداریم؟ چون وقتی صحبت از حکومت می‌شود، بحث ساختارهای حکومتی، اصول قانون اساسی و خاستگاه مشروعیت یک نظام و حکومت مطرح است. طبق آنچه که در اصول قانون اساسی آمده و ساز و کارهای مختلف نظام در آن متجلی شده است، می‌توانیم ادعا کنیم که ظرف ما اسلامی است اما آیا مظروف ما که دولت و جامعه است نیز اسلامی است؟ خیر، اما نه به عرض بنده بلکه به فرمایش رهبری اسلامی نیست؛ و در دو مرحله دولت و جامعه، اسلامی نیستیم و نه تنها با آن آرمان‌ها بلکه با ویژگی استانداردی که لازم است بشناسیم و شاید بتوان گفت ویژگی‌های حداقلی است فاصله داریم.

وی افزود: تا وقتی که میزان جرم و جنایت در جامعه و اختلاس و فساد در دولت‌های مختلف بالا باشد، قطعا باید با صدای رسا اعتراف کنیم که هنوز دولت و جامعه اسلامی نداریم. اما در رابطه با بیانیه گام دوم خطاب به ملت ایران به ویژه جوانان است، اکنون وضعیت به گونه‌ای است که گاهی افراد احساس می‌کنند که فقط مخاطب بیانیه جوانان است. در حالی که هدف رهبری از بیانیه گام دوم این است که ملت به ویژه جوانان را به میدان بکشانند اما به گونه‌ای جا افتاده که برخی می‌گویند ما که جوان نیستیم پس ما از این دایره تکلیف جدا هستیم. اما این تاکید بر همه ملت است و صرفا قدری بر کنشگری بیشتر جوانان تاکید شده است.

فعال دانشجویی در مصاحبه با رادیوگفت‌وگو اظهار کرد: هر آنچه که برای یک حکومت اسلامی و تمدن اسلامی لازم است در آیات قرآن به صراحت اشاره شده و منبع اصلی ما قرآن و تمسک عترت است. به عبارتی هر آنچه که منبع فقهی برای ما (قرآن، سنت و عقل) باشد، در واقع محتوای حکومت و تمدن اسلامی است.

radiogoftogoo.ir/NewsDetails/?m=175104&n=418086

کانال آمد نیوز در اقدامی هوشمندانه و شیطانی، برای همراه کردن حداکثری ناراضیانِ از اوضاع اقتصادی کشور در تجمعات، فراخوان حضور را با عنوان «اعتراض به بی عدالتی و وضعیت معیشتی» که عبارتی خنثی است ذکر می کند ولی هنگامی به هدف رسید و تجمعی پدید آمد، تأویل خود از نیت و هدف معترضان را القا می کند که هر چیزی را در بر می گیرد جز اعتراض به فساد افسارگسیخته دولت روحانی. در این میان نیز کافی است چند نفر به صورت هماهنگ و هدفمند در میان چند صد نفر، شعاری ساختار شکنانه سر دهند تا همان به عنوان یگانه خبر آن تجمع از مجاری و کانال های مختلف منتشر، و بر کل یک جمعیت تعمیم داده شود.

در ترفندی دیگر نیز در تخریب سپاه و شورای نگهبان، مستقیم نام این نهادها را ذکر می کند اما جایی که برای فرار از بی آبرویی، ناچار به بیان مفسده ای از دولت می گردد، آن فساد را منتسب به «نظام» و «جمهوری اسلامی» می نماید.

رهبر انقلاب فرمودند: «نمی‌شود که انسان یک دهه همه کاره کشور باشد، بعد در دهه بعدی تبدیل شود به مخالف‌خوان کشور. این کسانی که کشور در اختیارشان #هست یا #بوده دیگر حق ندارند علیه کشور حرف بزنند، این‌ها باید پاسخگو باشند».

در اینکه احمدی نژاد یکی از مصادیق این تذکر رهبری بوده شکی نیست، اما تلاش برای منحصر کردن این مفهوم در آن مصداق، تحریف آشکار سخن است، خصوصا که ساختار شکنانه ترین اظهارات را از روحانی با ۱۶ سال سابقه تصدی دبیری شورای عالی امنیت ملی و ۸ سال ریاست جمهوری پس و پیش، شاهد بوده ایم.